HALKO AGATA! - ODDAJ NA WYMIANĘ

26.06.2020 – już 7 miesięcy jestem zakładniczką Pani traumy.

W dniu śmierci Oli, rozpadłam się, popękałam na małe kawałeczki, złożone w obrazek niczym puzzle.

Co miesiąc Pani trauma, bezlitośnie, w tym samym dniu, o tej samej porze przychodzi i zabiera jeden element, a ja nie wiem, z ilu kawałków składa się obrazek.

Wyobrażałam sobie, do tej pory, że z każdym miesiącem, dniem. rokiem Agaty, będzie coraz mniej, a dziury w obrazku będą coraz większe, aż w końcu rozsypię się ostatecznie.

Skupiona na tym okropnym braku, rozpamiętując codziennie od nowa swój ból, nie zauważyłam, jak wielu ludzi, jak wiele okoliczności i przypadkowych – nieprzypadkowych zdarzeń, zaczyna budować dla mnie protezę, swoiste stemple, spajające wszystkie elementy w całość. Nie wierzę w przypadki, wiem, że wszystko w życiu dzieje się po coś. Wiem, że jesteś ze mną, że wpychasz jak zawsze na tą lepszą stronę mocy, na dobre ścieżki i ku dobrym ludziom. Wczoraj wieczorem wreszcie dotarło do mnie, co chcesz powiedzieć tym razem. Zostałam z Twoimi rzeczami, wspomnieniami po Tobie, z pamięcią o Twoich marzeniach, ale przede wszystkim zostałam tu z cała swoją miłością do Ciebie. Przecież nie da się tego wystawić na sprzedaż, co mam z tym zrobić?

Agata! Oddaj na wymianie!

Na wymianie oddaj? Co Ty mówisz?

Po raz kolejny przysiadam na murku....

Znowu masz rację Wojtek, znowu masz rację! Czym była w moim życiu akcja dla Hubercika, jak nie wymianą dobra i miłości? Dałam okruszek a świat oddał tyle, że dzisiaj wstałam i pierwszy raz miałam odwagę stawić czoło Pani traumie, niech przyjdzie! Niech weźmie! Już się nie boję, bo oddając miłość na wymianie, to co dostaję z drugiej strony daje siłę i rysujący się horyzont. Całej mnie nie zabierze, zmieni, sponiewiera, ale dopóki kropla mojej miłości do Ciebie jeszcze będzie do oddania, to nie przewróci do końca. A przecież miłość do Ciebie to niewysychające źródełko, przecież ja nigdy nie przestanę Cię kochać.